Onder pseudoniem Van Droo laat Rob van den Oord, geboren op 8 maart 1965 te Oisterwijk, zijn andere kant zien. Naast designer en ondernemer toont hij zijn jarenlang verborgen talent als kunstschilder. De opvallende werken van deze creatieve duizendpoot zijn geïnspireerd door de Cobra groep, het abstract- en het neo-expressionisme.
De stijl van Van Droo is eclectisch, expressief en divers. Eenmaal voor een leeg canvas ondergaat hij een innerlijke metamorfose. Zijn ingetogenheid wordt verdrongen door een immense uitbundigheid. Waar hij als ontwerper altijd rekening moet houden met zaken als functionaliteit en uitvoerbaarheid, kan hij zich als kunstschilder zonder enige belemmeringen helemaal uitleven op zijn werken. Zijn schilderijen zijn dan ook doordrenkt van die vrijheid en rebellie. Buiten de lijntjes kleuren doet Van Droo ook letterlijk. “Buiten de kaders is het altijd spannender” aldus de kunstenaar die tegendraads op een leeg maar ingelijst canvas begint om vervolgens al schilderend de strakke omlijning compleet te negeren. Kenmerkend aan een Van Droo schilderij is dat de lijst een belangrijk onderdeel is van zijn creatie.
Zoals muziek je kan raken zonder de wetenschap waar het stuk nou eigenlijk over gaat kan een schilderij je raken door enkel kleur en vorm. Van Droo vindt het onderwerp of thema dan ook ondergeschikt aan de uitvoering. De kijker moet volgens hem, zonder beïnvloeding van schreeuwende woorden of teksten op een kunstwerk, totale vrijheid van interpretatie hebben. De als dan niet verborgen boodschappen in zijn werken hoeven niet aan te komen. Zijn missie is geslaagd als iemand een fijn gevoel krijgt bij het aanschouwen ervan.
Van Droo moet zijn gedachten kwijt en schildert ze van zich af. In dit emotioneel creatieve proces geeft hij zichzelf alle speelruimte om af te wijken van wat hij eerder voor ogen had. Instinctief gaat hij te werk en schuwt daarbij geen enkele schildertechniek. Mist hij het juiste stukje gereedschap voor een bepaald effect dan maakt hij dat. Met heftige penseelstreken, wervelende lijnen, levendige kleuren, reliëf en contrast wil hij emotie oproepen bij de kijker. Of beter nog: een spirituele verbinding bereiken.
Als je Van Droo vraagt naar zijn grote voorbeeld dan zal hij niet aankomen met de grote en diep door hem gerespecteerde kunstenaars zoals Willem de Kooning (1904-1997), Karel Appel (1921-2006) en Jackson Pollock (1912-1956). Zijn grote voorbeeld is namelijk zijn moeder. Een sterke vrouw die zich ondanks zware handicaps kranig staande houdt in deze snelle wereld. Die zelf ook schildert en ondanks zeer beperkt zicht creaties in de mooiste kleuren tevoorschijn tovert. Die hem weer inspireerde en aanzette om de kwast weer ter hand te zetten.
Er komt altijd een tijd in je leven dat je jezelf af gaat vragen wat je nu eigenlijk achterlaat op deze planeet. Gekozen om kinderloos te blijven riep dat bij Van Droo een vraagteken op. De wetenschap dat schilderkunst altijd blijft en door velen gekoesterd wordt gaf hem een bevestiging dat weer gaan schilderen de enige juiste stap was. Van Droo hoopt met zijn werken mensen aan te spreken en te interesseren in schilderkunst. Helaas wordt vaak meer tijd en aandacht besteed aan het bepalen van de kleur van een muur dan aan wat er uiteindelijk voor komt te hangen. Zolang mensen massa geproduceerde prints ophangen in een ruimte die juist inspirerend zou moeten zijn, is er nog veel werk te verzetten. Niets is mooier dan een origineel schilderij in je interieur. Een middelpunt om trots op te zijn, een conversatiestuk, en in het geval van Van Droo; een investering voor het leven.
